กลางสะพานรุ้งงามข้ามฟ้าสวย
ประดับด้วยตะวันอันเรืองหล้า
สองใจข้ามสะพานผ่านนภา
ต่างก้าวหารักใคร่ใจกลมเกลียว
กลางสะพานรุ้งงามท่ามกลางฟ้า
ไร้ซึ่งกาลเวลามาข้องเกี่ยว
ความฝันและความจริงคือสิ่งเดียว
ต่างยึดเหนี่ยวหลอมร่วมรวมใจกัน
ต่างก็หวังจะรวมร่วมชีวิต
แต่หมดสิทธิ์สมฤดีตามที่ฝัน
ไม่เคยร่วมบุญสร้างแต่ปางบรรพ์
จึงสวรรค์มิรับประคับประคอง
ดาว อาชาไนย[/font]