Re: สิ้นสายรุ้ง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 09:07:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: สิ้นสายรุ้ง  (อ่าน 9065 ครั้ง)
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,472



« เมื่อ: 22 พฤษภาคม 2013, 03:32:PM »

สายรุ้งจาง ห่างไป ไกลลิบลับ
แสงวาววับ กลับหม่น ปนเหน็บหนาว
สิ้นแสงรุ้ง ระยิบ กระพริบพราว
ความรวดร้าว แทนที่ สี่ห้องใจ
เมื่อสายรุ้ง เลือนหาย รอสายรัก
ให้ประจักษ์ ห้วงจิต พิศมัย
นั่งรอแล้ว รอเล่า ให้เศร้าใจ
สุดหวั่นไหว หวาดหวั่น ครั่นกมล
ทั้งสายรุ้ง สายรัก ไม่ปักจิต
แม้เพียงนิด เสี้ยวสาย หมายหวังผล
ก็ไม่มี แม้แต่ แค่ยินยล
ให้หมองหม่น เหน็บหนาว..ร้าวอุรา
 *ขออภัยที่ไม่สัมผัสครับ..ช้าไปนิดนึงเลยโดนปาดหน้า
 ส่งจูบจ้ะ สาวน้อยเซย์ ฮาโหล หัวเราะเยาะ

http://www.youtube.com/watch?v=lN0Md83u4lo (External Embedding Disabled)


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รัตนาวดี, Shumbala, ชลนา ทิชากร, อริญชย์, ~ขลุ่ยกันแสง~, รพีกาญจน์, khuadkao, สะเลเต, ปู่ริน, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s