ความรักเรา คงไม่เหลือ เชื้อให้ติด
ในความคิด คงอยากไป ไห้ไกลฉัน
แค่เว้นช่อง ว่างเพื่อใช้ ไปจากกัน
รอให้ฉัน เอ่ยคำลา ออกมาเอง
ฉันรู้สึก ติดอยู่กลาง ทางที่หลง
ใจเธอคง หมดรักแล้ว ไม่แคล้วเร่ง
แต่มันยาก ให้หลุดจาก ปากตัวเอง
รอบทเพลง เพื่อจากลา อย่างถาวร
หากรักไป คงเหมือนกับ จับอากาศ
ภาพที่วาด คงเลือนลบ จบอักษร
รักต่อไป เหมือนเดินกลาง ทางแคลนคลอน
รอถอดถอน ใจที่หัก เมื่อรักไกล
ฉันชั่งใจ มันไม่คุ้ม เพื่อสุ่มเสี่ยง
คงต้องเลี่ยง ก่อนจบกัน ฉันไม่ไหว
เจ็บวันนี้ มันน้อยกว่า ถ้าฝืนไป
เจ็บยิ่งใหญ่ ยากรับมือ คือใจพัง
ในความคิด คงอยากไป ไห้ไกลฉัน
แค่เว้นช่อง ว่างเพื่อใช้ ไปจากกัน
รอให้ฉัน เอ่ยคำลา ออกมาเอง
ฉันรู้สึก ติดอยู่กลาง ทางที่หลง
ใจเธอคง หมดรักแล้ว ไม่แคล้วเร่ง
แต่มันยาก ให้หลุดจาก ปากตัวเอง
รอบทเพลง เพื่อจากลา อย่างถาวร
หากรักไป คงเหมือนกับ จับอากาศ
ภาพที่วาด คงเลือนลบ จบอักษร
รักต่อไป เหมือนเดินกลาง ทางแคลนคลอน
รอถอดถอน ใจที่หัก เมื่อรักไกล
ฉันชั่งใจ มันไม่คุ้ม เพื่อสุ่มเสี่ยง
คงต้องเลี่ยง ก่อนจบกัน ฉันไม่ไหว
เจ็บวันนี้ มันน้อยกว่า ถ้าฝืนไป
เจ็บยิ่งใหญ่ ยากรับมือ คือใจพัง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
