ยามห่างไกลในความฝันฉันยังเพ้อ
นอนละเมอคร่ำครวญนวลรู้ไหม
อยากได้นางมาเคียงคู่คนรู้ใจ
ทำอย่างไรถึงได้น้องมาแนบกาย
ในวันนี้พี่ทนทุกข์ทุกค่ำเช้า
หม่นหมองเศร้าถึงทรามวัยหัวใจสลาย
แม้นบางครั้งนั่งซึมอยู่มิคลาย
ช่างสับสนวุ่นวายคิดถึงนาง
บางคืนเหงานั่งเฝ้าจอรอเธอตอบ
เดินเวียนรอบโคนสวนยางจนรุ่งสาง
คนนี้ห่างคนนั้นหายไปคนละทาง
ปล่อยให้พี่อ้างว้าง...ยืนดูดาว..
ริน ดอนบูรพา
๒๑ พ.ค. ๕๖
นอนละเมอคร่ำครวญนวลรู้ไหม
อยากได้นางมาเคียงคู่คนรู้ใจ
ทำอย่างไรถึงได้น้องมาแนบกาย
ในวันนี้พี่ทนทุกข์ทุกค่ำเช้า
หม่นหมองเศร้าถึงทรามวัยหัวใจสลาย
แม้นบางครั้งนั่งซึมอยู่มิคลาย
ช่างสับสนวุ่นวายคิดถึงนาง
บางคืนเหงานั่งเฝ้าจอรอเธอตอบ
เดินเวียนรอบโคนสวนยางจนรุ่งสาง
คนนี้ห่างคนนั้นหายไปคนละทาง
ปล่อยให้พี่อ้างว้าง...ยืนดูดาว..
ริน ดอนบูรพา
๒๑ พ.ค. ๕๖
เฝ้าหน้าจอ เหมือนกัน ไร้วันหยุด
มานผ่องผุด เพียงพิศ จิตผะผ่าว
ยลคนไกล ใจหมอง ตรองเรื่องราว
พอทราบข่าว บ่าวหม่น น้องจนใจ
โน้ตหนึ่งเครื่อง วางนาบ ทาบบนตัก
มานไขว่ขวัก ถึงพี่ นี่ไฉน
ตอบข้อความ คร้ามครัน หวั่นทรวงใน
จะช้าไป ไหมหนอ ขอโทษที
ด้วยเวลา จำกัด จึงขัดข้อง
แดของน้อง ท้วมท้น รักล้นปรี่
ด้วยความเพียร เขียนสด บนรถนี้
เห็นมะ!พี่ นี่รักไหม ให้ตรองดู
มานผ่องผุด เพียงพิศ จิตผะผ่าว
ยลคนไกล ใจหมอง ตรองเรื่องราว
พอทราบข่าว บ่าวหม่น น้องจนใจ
โน้ตหนึ่งเครื่อง วางนาบ ทาบบนตัก
มานไขว่ขวัก ถึงพี่ นี่ไฉน
ตอบข้อความ คร้ามครัน หวั่นทรวงใน
จะช้าไป ไหมหนอ ขอโทษที
ด้วยเวลา จำกัด จึงขัดข้อง
แดของน้อง ท้วมท้น รักล้นปรี่
ด้วยความเพียร เขียนสด บนรถนี้
เห็นมะ!พี่ นี่รักไหม ให้ตรองดู
"ดิน"