เอียงฟังคำทำนองพันทองว่า
มู่หลานขาเนินตรึกสำนึกเผย
สัจธรรมคำจริงอิงพังเพย
"ฝึกให้เคยมองแต่ดีมีคุณจริง
เขามีส่วนเลวบ้างช่างหัวเขา"(นมัสการท่านพุทธทาส)
ฝึกตัวเราฝืนบ้างเอาอย่างสิงห์
เว้นห้าวหักเหิมหาญปานกระทิง
เงียบเฉยนิ่งปิดหูไว้อย่าได้ยิน
ไม่ได้ว่ากระเซ้าเย้าแหย่น้อง
คำมาคล้องใจพี่นี้ทั้งสิ้น
เสือสิ้นลายหมายคร่าล่าเนื้อกิน
ยอมพังภินท์กายาหมอบคาคบ
ครั้นเหยื่อผ่านด้านล่างกางปะเหมาะ
เล็บจำเพาะกายผละโดดประกบ
ได้ไปแล้วอาหารหนึ่งคำรบ
แต่ไม่จบหรอกชีวามีค่านัก
ตวงตักตุนคุณธรรมไว้ค้ำตัว
เพ่งดีชั่วทำศีละให้ประจักษ์
สงเคราะห์ลงตรงกายคลายผ่อนพัก
รู้ตระหนักเวลาว่าอีกยาว......
เนิน จำราย
ขอโทษพี่ดาวเข้ามาจ๊ะกันพอดี
เป็นมนุษย์ สุดช้ำ ระกำจิต
บางครั้งคิด ฟูมฟาย ก่ายหน้าหนาว
บางครั้งนั่ง ทนทุกข์ จุกระนาว
บางครั้งร้าว ดวงแด แปรเปลี่ยนไป
บางครั้งหนอ รอเขา จนเศร้าหมอง
บางครั้งมอง ทางตรง เกินสงสัย
บางครั้งแย่ ไหวหวั่น เขาปันใจ
บางครั้งแย่ กว่าใคร หาใดเทียม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
