...คิดอยากเรียน เขียนกลอน ตอนฝึกหัด
รู้ตัวขัด เขินใจ ใครมิห้าม
หลงต่อแต่ง แบ่งปัน วันฝันงาม
ทุกโมงยาม ถวิล จินตนา...
...ด้วยบังเอิญ โชคดี เจอพี่เลี้ยง
ส่งสำเนียง ป้อนถ้อย ร้อยรักหา
ได้เรียนร่ำ พร่ำเพรื่อ มิเบื่อพา
รู้ดีว่า หลงกลอน ออนฯลืมวัน...
...หากมิเจอ เธอพา ในครานั้น
คืนเชื่อมวัน คงเหงา เศร้ายามฝัน
รักเรียนร่าย จ่ายคำ ย้ำจำนรรจ์
เอาให้แน่ เลยนั่น ความมั่นใจ...
รัตนาวดี