ในความห่างรางเลือนใช่เคลื่อนหาย
วันคืนพรายคำนึงถึงสุดหล้า
คอยเติมต่อรอรับการกลับมา
ปีกแห่งความห่วงหาจะพาคืน
ด้วยศรัทธามิคลายจนกายกลบ
กี่คำรบห่างเห็นหาเป็นอื่น
ยังฝากถ้อยร้อยเรียงเคียงหยัดยืน
ร่วมเริงรื่นรสกานท์ประสานใจ
วันคืนพรายคำนึงถึงสุดหล้า
คอยเติมต่อรอรับการกลับมา
ปีกแห่งความห่วงหาจะพาคืน
ด้วยศรัทธามิคลายจนกายกลบ
กี่คำรบห่างเห็นหาเป็นอื่น
ยังฝากถ้อยร้อยเรียงเคียงหยัดยืน
ร่วมเริงรื่นรสกานท์ประสานใจ
คน-คนนี้ นี่ภักดิ์ ปักคงมั่น
คน-คนนี้ ทุกวัน เฝ้าฝันใฝ่
คน-คนนี้ คิดถึง ซึ้งทรวงใน
คน-คนนี้ ห่วงใย ด้วยใจเดียว
ด้วยศรัทธา ตราตรึง ถึงรสถ้อย
เผดียงร้อย รอยลักษณ์ ประจักษ์เกี่ยว
ฉ่ำน้ำพจน์ รดริน ยามจินต์เซียว
เพราะเธอเชียว เหนี่ยวฉันไว้ ในบ้านกลอน
คน-คนนี้ ทุกวัน เฝ้าฝันใฝ่
คน-คนนี้ คิดถึง ซึ้งทรวงใน
คน-คนนี้ ห่วงใย ด้วยใจเดียว
ด้วยศรัทธา ตราตรึง ถึงรสถ้อย
เผดียงร้อย รอยลักษณ์ ประจักษ์เกี่ยว
ฉ่ำน้ำพจน์ รดริน ยามจินต์เซียว
เพราะเธอเชียว เหนี่ยวฉันไว้ ในบ้านกลอน
"ดิน"