Re: ๐ ผ ม ๐
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 03:03:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ๐ ผ ม ๐  (อ่าน 11174 ครั้ง)
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,752


ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก


« เมื่อ: 19 พฤษภาคม 2013, 09:28:PM »


ผมหงอกขาวเริ่มงอกออกมาใหม่
จ้างเด็กให้ถอนไปไม่ปรารถนา
ลมโชยอ่อนนอนหลับจับเวลา
เพลินอุราถึงฝันวิมานแมน

เมื่อถึงวัยชรามาเต็มหัว
หูตามัวน่าเบื่อทุกข์เหลือแสน
คำพังเพยห้วงลึกนึกมาแทน
ฟังยังแค้น เด็กจะถอนหงอกเอา

ก็เมื่อก่อนยังจ้างมิว่างเว้น
ผมขาวเด่นถอนไปให้งานเขา
เมื่อชราขาวโพลนบนหัวเรา
พังเพยเก่ากล่าวไว้หมายว่าไง.

นพ
19พ.ค.56


ตะก่อนผมดำดกอกเจ็บจุก
มิสนุกเบิกบานเหมือนล้านใส
มีหงอกแซมแย้มยาวขาวยองใย
สิ่งสดใสสวยสะเริ่มทะยอย

เชื่อมต่อเติมเพิ่มพูนสมบูรณ์จิต
ปรุงชีวิตซึมเศร้าวัยเหงาหงอย
ถูกเคี่ยวเข็นเป็นแถนแขวนหอคอย
หรือปละปล่อยไร้แลแก่ชรา

ยิ่งซีดเซียวเหี่ยวหอบชอบตึงเต่ง
เสียงเช่นเพลงหวานเจือเบื่อแตกพร่า
สรรพนามงามนักทักคุณอา
อาจเรียกป๋าคราพ่อก็โอเค

หงอกมากมีกี่หย่อมยอมเธอถอน
หากบังอรชิดใกล้ไม่หันเห
หยุดตีปลาหน้าไซให้รวนเร
เดี๋ยวจบเห่ตีเข่าตรงเป้านพ หัวเราะยิ้มๆ

รพีกาญจน์


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

D, รัตนาวดี, ปู่ริน, khuadkao, ดาว อาชาไนย, ชลนา ทิชากร, Shumbala

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20 พฤษภาคม 2013, 07:38:AM โดย รพีกาญจน์ » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s