ประภาคารต้านลมชมคลื่นเห่
มิหันเหหวั่นไหว..คล้ายห้าวหาญ
ก็ยังมีครั้งคราวที่ร้าวราน
ยืนตระหง่านเพียงร่าง..ใจคว้างเคว้ง
เฝ้าสอดส่องท้องทะเล...สุดเหว่ว้า
หม่นอุราคิดไปให้โหวงเหวง
ต่อสู้เพียงลำพัง..ยังกริ่งเกรง
ร่ายเลบงกลกลอนผ่อนอารมณ์
ยืนหยัดสู้ริมฝั่ง..ข้างตลิ่ง
ให้โลกรู้ความจริง..แม้ขื่นขม
หวังเพียงแค่แรงใจ..ใครชื่นชม
แทนผ้าห่มอบอุ่น..เป็นทุนชีวิต
ประภาคารขอมอบ..ตอบคุณพี่
ร่ายวจีหวานหอมช่วยกล่อมจิต
ช่อไมตรีพราวพร่าง..แม้ต่างทิศ
ฝากลิขิตข้ามฟ้า..มาขอบคุณ
แซมค่ะ
มิตรไมตรี มีให้ ส่งไปมอบ
ชื่นชมชอบ จากใจ ไปเกื้อหนุน
"ขลุ่ยกรรแสง"ส่งใจ ไปเจือจุน
ด้วยละมุน อุ่นละไม มอบให้เธอ
กำลังใจ ได้ส่ง ตรงถึงหมอน
เมื่อยามนอน กอดใจ ไม่พลั้งเผลอ
ช่วยซึมซับ ขับกล่อม อ้อมใจเธอ
ให้พบเจอ ปลายฝัน..อันสวยงาม
ชื่นชมชอบ จากใจ ไปเกื้อหนุน
"ขลุ่ยกรรแสง"ส่งใจ ไปเจือจุน
ด้วยละมุน อุ่นละไม มอบให้เธอ
กำลังใจ ได้ส่ง ตรงถึงหมอน
เมื่อยามนอน กอดใจ ไม่พลั้งเผลอ
ช่วยซึมซับ ขับกล่อม อ้อมใจเธอ
ให้พบเจอ ปลายฝัน..อันสวยงาม