อันหัวใจ เท่ากัน กำปั้นหนอ
เกินกล่าวขอ พรรณนา พาหวั่นไหว
เกิดความรัก ภักดิ์พร้อม น้อมนำใจ
สุขฤทัย ในช่วง ห้วงแห่งรัก
อันหัวใจ เท่ากัน กำปั้นนี้
รู้ชั่วดี ตรองตรึก นึกตระหนัก
รู้เลวทราม หยามเหยียด เกลียดยิ่งนัก
รู้หาญหัก รักป่น ทนท้อไป
อันหัวใจ เท่ากัน กำปั้นเล่า
แอบอิงเคล้า เศร้าทุกข์ สุขสดใส
แอบอิจฉา ตาร้อน ฟอนฟืนไฟ
โศกศัลย์ไป ไม่นื่ง ยิ่งจาบัลย์
บางครั้งปวด แปลบพล่า หน้าหมองคล้ำ
การกระทำ จากใจ ใช่ไหมนั่น
เมื่อรักจาง จากจบ เลิกคบกัน
ระทมพลัน หั่นขาด หวาดฤดี
ทุกสิ่งอย่าง อ้างใจ ใส่กางกั้น
เจื้อยจำนรรจ์ มั่นหมาย หน่ายหลีกหนี
ยุให้รำ ตำให้รั่ว ชั่วเจ็ดที
โบราณมี กล่าวเหมือน เตือนใจตน
ทุกสิ่งล้วน เท่ากัน กำปั้นนี้
แม้นมากมี สุดพรรณนา อย่าสับสน
หากคิดดี ทำดี ดีทุกคน
หากคิดชั่ว ชั่วที่ตน คนกระทำ
๑๙/๐๕/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
