เอ่ยคำหวาน หว่านโปรย โรยมานภักดิ์
พอจางรัก ผลักหล่น ลงก้นเหว
ควักหัวใจ ไหม้รุม สุมไฟเปลว
แม่องค์เอว เทวทูต ภูติสีแพร
ร้ายเหลือเกิน เมินรัก หักสวาท
กรีดรอยบาด ขาดใจ ไม่แยแส
ตัดมิเหลือ เยื่อใย ไว้เหลียวแล
เปลี่ยนดวงแด แปรจาก ซากรักตาย
สนุกไหม ได้ฆ่า ชายหน้าเศร้า?
คนคอยเฝ้า เอาใจ ไม่เคยหน่าย
บอกย้ำรัก ภักดี มิมีคลาย
หลอกให้ชาย หมายชม เพียงลมลวง
สะใจสิ มีรัก แบบมักง่าย
ใครเวียนว่าย ตายเซ่น ไม่เป็นห่วง
ยิ่งเจ็บหนัก รักช้ำ ระกำทรวง
แม่พุ่มพวง ดวงชีวี ยิ่งดีใจ
คงชอบนะ ละทิ้ง สิ่งที่ก่อ
หยุดสานต่อ พอสิ้นรัก ก็ผลักไส
หมดความหมาย ชายโดน โยนกองไฟ
เผาหมดไป ไหม้สังเวย จำเลยรัก
Moo Dum
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
