เธอเป็นคน มีหัวใจ บ้างไหมหนอ
คำว่าพอ รั้งไม่อยู่ สู้ไม่ไหว
ความเจ้าชู้ เธอมีมาก ยากกั้นใจ
รักเท่าไหร่ เหมือนเคว้งคว้าง กลางสายลม
แรกเจอเธอ เพราะไม่รู้ ดูไม่ออก
จึงช้ำชอก รับความเจ็บ เก็บใจขม
ร้อยคำรัก ได้กลับคืน หมื่นระทม
ก่อนเธอจม เรือรักเก่า เศร้าอับปาง
คำว่ารัก ถามจากใจ อยากให้ตอบ
มีในขอบ หรือก้นใจ ตรงไหนบ้าง
ใช้ตอนพูด ให้คนเชื่อ เพื่อปูทาง
ก่อนทิ้งขว้าง เดินจากไป ไม่ใยดี
เธอขอมา ยากเพียงใด ให้ทุกอย่าง
เพราะไว้วาง ใจระทวย ด้วยศักดิ์ศรี
ที่ฉันยอม เป็นเพราะรัก และภักดี
แต่ไม่มี ที่ตราตรึง ซึ้งแล้วจำ
ฉันอาจโง่ ในสายตา ไม่ว่าหรอก
แต่อยากบอก เธอสักครา ถ้าอยากขำ
เชิญหัวเราะ ตามสบาย ขายน้ำคำ
คนที่ช้ำ จะจำมัน จนวันตาย
ไร้หัวใจ คนอย่างเธอ ยากเจอรัก
ซักวันพัก เจอที่ลง เขาคงหน่าย
ประวัติเธอ มันโชกโชน คนมากชาย
สิ่งสุดท้าย คงเหลือแต่ แค่ตัวเอง
คำว่าพอ รั้งไม่อยู่ สู้ไม่ไหว
ความเจ้าชู้ เธอมีมาก ยากกั้นใจ
รักเท่าไหร่ เหมือนเคว้งคว้าง กลางสายลม
แรกเจอเธอ เพราะไม่รู้ ดูไม่ออก
จึงช้ำชอก รับความเจ็บ เก็บใจขม
ร้อยคำรัก ได้กลับคืน หมื่นระทม
ก่อนเธอจม เรือรักเก่า เศร้าอับปาง
คำว่ารัก ถามจากใจ อยากให้ตอบ
มีในขอบ หรือก้นใจ ตรงไหนบ้าง
ใช้ตอนพูด ให้คนเชื่อ เพื่อปูทาง
ก่อนทิ้งขว้าง เดินจากไป ไม่ใยดี
เธอขอมา ยากเพียงใด ให้ทุกอย่าง
เพราะไว้วาง ใจระทวย ด้วยศักดิ์ศรี
ที่ฉันยอม เป็นเพราะรัก และภักดี
แต่ไม่มี ที่ตราตรึง ซึ้งแล้วจำ
ฉันอาจโง่ ในสายตา ไม่ว่าหรอก
แต่อยากบอก เธอสักครา ถ้าอยากขำ
เชิญหัวเราะ ตามสบาย ขายน้ำคำ
คนที่ช้ำ จะจำมัน จนวันตาย
ไร้หัวใจ คนอย่างเธอ ยากเจอรัก
ซักวันพัก เจอที่ลง เขาคงหน่าย
ประวัติเธอ มันโชกโชน คนมากชาย
สิ่งสุดท้าย คงเหลือแต่ แค่ตัวเอง