มันน้อยไป ใช่ไหม หัวใจรัก
ที่น้องควัก ภักดี ไม่มีเหลือ
ในความรัก ภักดี ที่จุนเจือ
ไม่เคยเผื่อ เยื่อใย ให้ใครเลย
มันน้อยไป ใจพี่ มิมีอิ่ม
จึงเที่ยวชิม ลิ้มไป ไม่อยู่เฉย
ทิ้งรักเก่า เศร้าหมอง มองเฉยเมย
โอ้อกเอย เคยไหม ใจเพียงพอ
มันน้อยไป ไม่พอ เชิญต่อได้
เชิญพี่ไป ชิมใหม่ ไม่ร้องขอ
พอแล้วพอ ทอใจ ไม่งอนง้อ
เชิญชิมต่อ พอเมื่อไหร่ ใจพี่ยา
มีเพียงนี้ ที่ให้ ไม่มีแล้ว
เหมือนดวงแก้ว แววใส ที่ไร้ค่า
หมดความหมาย ขายใคร ไร้ราคา
คนรักลา ร้างไกล ก็ไร้แวว
ชลนา ทิชากร
ที่น้องควัก ภักดี ไม่มีเหลือ
ในความรัก ภักดี ที่จุนเจือ
ไม่เคยเผื่อ เยื่อใย ให้ใครเลย
มันน้อยไป ใจพี่ มิมีอิ่ม
จึงเที่ยวชิม ลิ้มไป ไม่อยู่เฉย
ทิ้งรักเก่า เศร้าหมอง มองเฉยเมย
โอ้อกเอย เคยไหม ใจเพียงพอ
มันน้อยไป ไม่พอ เชิญต่อได้
เชิญพี่ไป ชิมใหม่ ไม่ร้องขอ
พอแล้วพอ ทอใจ ไม่งอนง้อ
เชิญชิมต่อ พอเมื่อไหร่ ใจพี่ยา
มีเพียงนี้ ที่ให้ ไม่มีแล้ว
เหมือนดวงแก้ว แววใส ที่ไร้ค่า
หมดความหมาย ขายใคร ไร้ราคา
คนรักลา ร้างไกล ก็ไร้แวว
ชลนา ทิชากร