เพราะเธอเป็นเพียง...ผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่ง
เป็นคนซึ่งฉันรักและเทิดทูนบูชา....มากกว่าผู้หญิงคนไหนๆ
ฉันจึงไม่ต้องการเป็นเจ้าชาย...ของใครๆ
เพราะดวงหทัยดวงนี้...มีเพียงเธอ
เธอสาว...เธอสวย..รวยเสน่ห์...เหมือนเจ้าหญิง
ใครๆก็ทุ่มเททุกๆสิ่ง...เพื่อสนอง...เสนอ
แต่...เธอไม่ใช่เจ้าหญิง...ที่ฉันจะบำรุง...บำเรอ
เชิญไปฟุ้งเฟ้อ...หลงละเมอ...กับคนที่เธอ...พอใจ
“ไพร พนาวัลย์”