ฯ ล ฯ
รู้เคล็ดหวาน ท่านพี่ นี้สื่อฝาก
ไม่ลำบาก หากสอน วอนสนอง
กลัวท่าดี ทีเหลว เหวลงคลอง
เกินหม่นหมอง ครองช้ำ อยู่ร่ำไป
พันทอง
ด้วยเป็นห่วงดวงสมรเฝ้าวอนว่า
อยากพรรณนากลอนหวานขานไฉน
เหมือนฝึกฝนตนเองครื้นเครงใจ
อยากอ้อนใครใส่หวานให้ซ่านทรวง
จึงชิดเชยเอ่ยนำตามลำดับ
หวังขานขับให้หนูสู่แดนสรวง
เห็นว่าค้างคาคานร้าวรานดวง
หวังให้ล่วงเลยลับกับอีกคน
แต่กลับเป็นตัวฉันที่พันหมาย
รักไม่คลายเพียงน้อยคอยหมองหม่น
ให้รู้สึกครั่นคร้ามยามเยี่ยมยล
กลัวพาไปแก้บน เข้าวนเวียน
กราบงามงามสามคราหน้าละห้อย
อย่าทำข้อย(ค่อย)ปล่อยร้องต้องคลื่นเหียน
อย่าดับไฟตั้งเวลาหาเล่มเทียน
จุดจนเหี้ยนค่อยลง..ส่งเชลย..
อยากพรรณนากลอนหวานขานไฉน
เหมือนฝึกฝนตนเองครื้นเครงใจ
อยากอ้อนใครใส่หวานให้ซ่านทรวง
จึงชิดเชยเอ่ยนำตามลำดับ
หวังขานขับให้หนูสู่แดนสรวง
เห็นว่าค้างคาคานร้าวรานดวง
หวังให้ล่วงเลยลับกับอีกคน
แต่กลับเป็นตัวฉันที่พันหมาย
รักไม่คลายเพียงน้อยคอยหมองหม่น
ให้รู้สึกครั่นคร้ามยามเยี่ยมยล
กลัวพาไปแก้บน เข้าวนเวียน
กราบงามงามสามคราหน้าละห้อย
อย่าทำข้อย(ค่อย)ปล่อยร้องต้องคลื่นเหียน
อย่าดับไฟตั้งเวลาหาเล่มเทียน
จุดจนเหี้ยนค่อยลง..ส่งเชลย..
"บ้านริมโขง"
ขอขอบคุณ จริงพี่ ที่เป็นห่วง
แนบชิดทรวง ดวงสมร อ้อนออดเหวย
ช่วยแนะนำ สั่งสอน ดังก่อนเคย
ทุกอย่างเปรย เอ่ยบอก ออกจากใจ
อย่าทอดทิ้ง นะพี่ ฤดีฉัน
ยังหวาดหวั่น สั่นคลอน วอนได้ไหม
ยังเตาะแตะ แต่นี้ ไม่มีใคร
มาชิดใจ ใกล้หน่อย อย่าปล่อยทิ้ง
ไม่ต้องกราบ บาปหนัก จักซึมเศร้า
ไม่ต้องเร้า ต้องหรือ คือทุกสิ่ง
ไม่ต้องอาย หรอกพี่ นี่เรื่องจริง
ไม่ต้องวิ่ง แค่เดิน ก็เกินพอ
พันทอง