๐ รวีจ้ารุจาแสง ศิลาแลงสิแล้งสี
วราทิตย์สถิตมี อณูผ่าว ณ พราวลาน
๐ ฤดูร้อนมิผ่านพ้น นิศาชลสิขับขาน
ณ ข้ามผ่านนิศากาล อรุณหมอกระลอกเย็น
๐ วลาหกก็ปรกฟ้า พระพายพานภาเห็น-
วสันต์ผ่านกระซ่านเซ็น กระทบพื้นก็พริ้งพราย
๐ เกาะเม็ดพราวสกาวทิศ ณ ลานอิฐสถิตสาย
ชะลานขลับสลับกลาย ประดับผืน ณ พื้นลาน
กระบี่เดียว