อยากแวะเวียน เขียนกลอน อ้อนคำหวาน
มาประสาน ดวงจินต์ สิ้นสงสัย
อันร้อยรส บุปผา กลางป่าไพร
หาเทียมได้ หวานลิ้น ถิ่นนารี
จ้องจดจ่อ หนอเรา ไม่เข้าขั้น
ถักทอฝัน มั่นหมาย สุดท้ายหนี
ต้องตรอมตรม ติดต่อ รอแรมปี
จนชีวี นี้ทรุด สุดอาวรณ์
ปรับหลายครั้ง หวังว่า น่าจะหวาน
อ่านทวนทาน มานหม่น ปนทอดถอน
แก้ตรงโน้น ตรงนั้น ตัดบั่นทอน
กว่าเป็นกลอน กานท์กล่าว หนาวอุรา
หยิบดินสอ มาเหลา เกลาให้แหลม
บรรจงแชม แต้มแต่ง ทั่วแหล่งหล้า
หอมรวยริน กลิ่นแก้ว แถวชายคา
ลมพัดมา พาชื่น รื่นอารมณ์
จึงแวะเวียน เขียนกลอน อ้อนอีกหน
ในกมล หม่นเหม่อ เอ่อความขม
เหยาะเล็กน้อย อ้อยตาล หวานประพรม
เติมคารมย์ เจิดแจ่ม แย้มพริ้มพราย
แค่เพียงเพื่อ เยื่อใย ใจสัมผัส
ไม่หวานจัด รัดตรึง คะนึงหมาย
ถ้ากลมกล่อม ยอมได้ ไหมเล่าชาย
ด้วยจุดขาย หมายคู่ อยู่เคียงเรียม
๑๕/๐๕/๕๖