ขออนุญาต “ท่านพี่ช่วงนี้ไม่ว่าง” แต่งเติมเสริมกลอนเน้อ
บันทึกเรื่องพงไพรเมื่อวัยเยาว์
เมื่อประมาณสามสิบปีที่ผ่านผัน
สมัยนั้นผมเป็นเด็กยังเล็กอยู่
เคยเก็บลูกหว้าลิ้มชิมลองดู
ทำให้รู้คล้ายเชอรี่รสดีล้น
แต่รสชาติของหว้าเข้มกว่ามาก
ชาวป่าหากพบผลไม้ในไพรสณฑ์
จะเก็บลูกสีละมันหว้านั้นยล
รางสาดมะไฟผลจนสำลอง
ปัจจุบันป่าไม้เริ่มหายลับ
หาลูกคุยลูกพลับมาจับจ้อง
ลูกพะวาลูกคอแลนดินแดนทอง
เลาะห้วยหนองคลองไปก็ไม่เจอ
สมัยก่อนผู้คนเก็บผลไม้
เพียงแค่ใช้ขวานโค่นลงล้นเกร่อ
แต่ก็เหนื่อยเมื่อยล้าอยู่นะเออ
จึงได้ผลเลิศเลอเสนอมา
แต่ต้องแพ้นายทุนมาจุ้นจ้าน
เพราะไม่นานเพียงเขารุกเข้าป่า
ใช้เลื่อยเครื่องยนต์ดังอหังการ์
ทำลายค่าจนเหี้ยนโล่งเตียนไพร! ฯ
อริญชย์
๑๕/๕/๒๕๕๖
ปล.ขอขอบคุณล่วงหน้า ท่านพี่ช่วงนี้ไม่ว่าง ณ โอกาสนี้
บันทึกเรื่องพงไพรเมื่อวัยเยาว์
เมื่อประมาณสามสิบปีที่ผ่านผัน
สมัยนั้นผมเป็นเด็กยังเล็กอยู่
เคยเก็บลูกหว้าลิ้มชิมลองดู
ทำให้รู้คล้ายเชอรี่รสดีล้น
แต่รสชาติของหว้าเข้มกว่ามาก
ชาวป่าหากพบผลไม้ในไพรสณฑ์
จะเก็บลูกสีละมันหว้านั้นยล
รางสาดมะไฟผลจนสำลอง
ปัจจุบันป่าไม้เริ่มหายลับ
หาลูกคุยลูกพลับมาจับจ้อง
ลูกพะวาลูกคอแลนดินแดนทอง
เลาะห้วยหนองคลองไปก็ไม่เจอ
สมัยก่อนผู้คนเก็บผลไม้
เพียงแค่ใช้ขวานโค่นลงล้นเกร่อ
แต่ก็เหนื่อยเมื่อยล้าอยู่นะเออ
จึงได้ผลเลิศเลอเสนอมา
แต่ต้องแพ้นายทุนมาจุ้นจ้าน
เพราะไม่นานเพียงเขารุกเข้าป่า
ใช้เลื่อยเครื่องยนต์ดังอหังการ์
ทำลายค่าจนเหี้ยนโล่งเตียนไพร! ฯ
อริญชย์
๑๕/๕/๒๕๕๖
ปล.ขอขอบคุณล่วงหน้า ท่านพี่ช่วงนี้ไม่ว่าง ณ โอกาสนี้
ดีมากๆครับท่านอริญชย์ ยุคนี้สมัยนี้อะไรๆมันก็พลิกกลับตาลปัตรไปหมด
คนเขียนกลอนต้องมาให้คะแนนคนที่ตนเองแต่งกลอนให้ เช่นเดียวกับเรื่องของพี่ช่วง
ที่คนเป็นเจ้าของกลอนต้องตกเป็นจำเลยในข้อหาว่าก๊อบปี้ทั้งๆที่ไม่เคยไปก๊อบปี้ น่าเศร้าเหมือนกัน
อยากให้คะแนน แต่ติดตรงที่สัจจะปฏิญาณ จึงมอบคำนิยมชมเชยนี้ไว้แทน
Orion264(มือขวา)
๑๕ พค.๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
