[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พยัญเสมอ]

ฟังผู้ใหญ่ ยุคเก่า มาเล่าบอก
ไม่รู้หรอก ไม่เคยเห็น เป็นไฉน
สาละมัน ลูกหว้า ลูกมะไฟ
รางสาดไซร้ ตลอดจน ผลสำลอง

เกิดไม่ทัน นี่นา อย่าว่าผม
จะหาชม เดี๋ยวนี้ ไม่มีของ
มีแต่เงาะ กระท้อน ทั้งหมอนทอง
อีกลองกอง  มะม่วง พวงลำไย

เดี๋ยวนี้คน ยุคใหม่ ไม่ใช้ขวาน
ช่างโบราณ จริงหนา ล้าสมัย
อยากจะกิน ที่ตลาด เกลื่อนกราดไป
ผลไม้ เมืองไทย หลากหลายพันธุ์

 

.....ยากูซ่า....

ผลไม้โหล  นั้นหนา  ว่ามีเกลื่อน
ปลูกตามเรือน  ตามสวน  พรวนดินนั่น
สู้ของป่า  หรือไฉน  อย่างไรกัน
สิ่งสำคัญ  หากินยาก  ฝากบอกยา(กูซ่า)

แม้มีเงิน  มีทอง  กองท่วมบ้าน
คิดใคร่ลิ้ม  ชิมรสหวาน  ยากควานหา
อยากให้"กัน"  นั้นไซร้  ได้เปิดตา
ผลไม้ป่า  มิมีขาย  อย่างในเมือง



คำว่าของโหล หมายถึงของที่มีขายดาดดื่นทั่วไปใครๆก็สามารถซื้อหามาได้ครับ
ในที่นี้ ใช้คำว่าผลไม้โหล  หมายถึงผลไม้ที่ใครๆก็สามารถหาซื้อกินได้ไม่ยาก  ไม่ได้หมายถึงผลไม้ที่บรรจุอยู่ในขวดโหล
(คำนี้ได้มาจากอาจารย์ผม คือผมเป็นคนที่ชอบสะสมพระเครื่องลางของขลัง  เวลาที่ผมเอาพระไปให้ท่านดู  ท่านก็จะบอกว่า
เป็นพระโหล  ซึ่งหมายถึงพระที่มีให้เช่าตามท้องตลาดทั่วไป  ไม่ใช่พระหายากแบบเป็นพระหลักยอดนิยมราคาแพง  คำว่าโหล
มันเลยติดปากมาใช้กับของอื่นๆอีก เช่นคำว่าของโหล  เสื้อผ้าโหล ราคาถูกๆ ของที่ใครๆก็สามารถซื้อหามาครอบครองได้)