.jpg)
ที่นิ่งเฉยใช่เห็นเป็นคนอื่น
น้ำตารื้นกับวันอันอับเฉา
ฟ้าชีวิตวันนี้เป็นสีเทา
ไร้แม้เงาคนหวงห่วงอาทร
จนค่อนแจ้งแสงเดือนลับเลือนฟ้า
คอยวาจารักฝากจากสมร
จวบเดือนต่ำดาวตกหัวอกรอน
ดุจจะทอนหัวใจไปจากกัน
คงลงเอยด้วยคำว่าลาจาก
พบเพื่อพรากจากไปใช่ไหมขวัญ
บนทางเดินเหินห่างระหว่างวัน
ใครแปรผัน...ใครลวงหลอก...ช่วยบอกที
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
