[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไผ่เดียวดาย]

ไม่มีใคร ไม่เคยผ่าน วันวานร้าย
เจ็บเจียนตาย ท้อล้มลุก กับทุกสิ่ง
เพราะไม่เป็น อย่างที่คิด ชีวิตจริง
ทุกข์ที่วิ่ง เข้ามาใกล้ ไม่รู้ตัว

ฉันรู้ดี ว่ามันแย่ สักแค่ไหน
ที่ต้องใช้ ชีวิตบน หนทางรั่ว
ไร้ทางออก จมอยู่กลาง ทางมืดมัว
เจ็บไปทั่ว ห้องหัวใจ ข้างในพัง

เคยอยู่ได้ ด้วยตัวเอง เก่งทุกอย่าง
ต้องยอมวาง สิ่งเก่าๆ เมื่อเขานั่ง
อยู่ในใจ ที่ว่างเปล่า คราวรักจัง
ก่อนมันพัง ล้มลงครืน สะอื้นทรวง

เขาจากไป พร้อมชีวิต ที่คิดฝาก
มันช่างยาก แสนทุกข์ทน ไร้คนห่วง
อยากจะจบ พร้อมความจริง สิ่งหลอกลวง
ไปพร้อมช่วง เวลาเศร้า เหงาเดียวดาย

ทำร้ายตัว ของเธอเอง ละเลงช้ำ
ยิ่งกระหน่ำ ทุกข์ที่มี ยากหนีหาย
บอบช้ำใจ ยังไม่พอ ผลต่อกาย
คนทำลาย หาใช่เขา ตัวเราทำ

อยากให้เธอ ลองไปมอง จ้องกระจก
มันตลก นะแก้วตา ช่างน่าขำ
แลกความเจ็บ ที่ได้เจอ ตัวเธอทำ
ไม่ใช่ช้ำ ที่ทำลาย กายของเธอ

หากไม่รู้ อยู่เพื่อใคร อยากให้คิด
เพราะชีวิต เรามีค่า กว่าเสมอ
แม้วันนี้ รักหายไป หาไม่เจอ
แต่ตัวเธอ ยังหายใจ ใช่ตายตาม

เพื่อตัวเอง จงรักษา ค่าชีวิต
สักเพียงนิด ทบทวนหนา อย่าคิดข้าม
คนอกหัก ใช่เพียงเธอ เจอทุกยาม
อย่าบุ่มบ่าม รักมากล้น แค่คนเดียว