[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

ขออนุญาต “ท่านพี่ช่วงนี้ไม่ว่าง” แต่งเติมเสริมกลอนเน้อ


บันทึกเรื่องพงไพรเมื่อวัยเยาว์

เมื่อประมาณสามสิบปีที่ผ่านผัน
สมัยนั้นผมเป็นเด็กยังเล็กอยู่
เคยเก็บลูกหว้าลิ้มชิมลองดู
ทำให้รู้คล้ายเชอรี่รสดีล้น

แต่รสชาติของหว้าเข้มกว่ามาก
ชาวป่าหากพบผลไม้ในไพรสณฑ์
จะเก็บลูกสีละมันหว้านั้นยล
รางสาดมะไฟผลจนสำลอง

ปัจจุบันป่าไม้เริ่มหายลับ
หาลูกคุยลูกพลับมาจับจ้อง
ลูกพะวาลูกคอแลนดินแดนทอง
เลาะห้วยหนองคลองไปก็ไม่เจอ

สมัยก่อนผู้คนเก็บผลไม้
เพียงแค่ใช้ขวานโค่นลงล้นเกร่อ
แต่ก็เหนื่อยเมื่อยล้าอยู่นะเออ
จึงได้ผลเลิศเลอเสนอมา

แต่ต้องแพ้นายทุนมาจุ้นจ้าน
เพราะไม่นานเพียงเขารุกเข้าป่า
ใช้เลื่อยเครื่องยนต์ดังอหังการ์
ทำลายค่าจนเหี้ยนโล่งเตียนไพร

ตัดถนนลาดยางทอดทางผ่าน
มียวดยานแล่นกันอย่างหวั่นไหว
สัมปทานผืนป่าค้ากำไร
ด้วยมีใจต่ำแท้เห็นแก่ตัว!ฯ

                            อริญชย์
                   ๑๕/๕/๒๕๕๖

ปล.ขอขอบคุณล่วงหน้า ท่านพี่ช่วงนี้ไม่ว่าง ณ โอกาสนี้