[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต
     

                    หว้า


หว้าหวานเปรี้ยวเสี้ยวหนึ่งถึงปนฝาด
สิ้นความสดรสชาติอาจเสื่อมถอย
อยากหวนลิ้มชิมยลมนต์ดงดอย
แต่โอกาสพลาดบ่อยลอยล่องไป

ผลพราวคล้ำดำสุกทุกพวงช่อ
คล้ายเย้าลมพรมล้อกอกิ่งไหว
เด็กอาจมองปองยื้อมือยื่นไว
ด้วยหมายมั่นฝันใฝ่ได้หว้ากิน ฯ

                          อริญชย์
                      ๑๔/๕/๒๕๕๖


ปล.ขออภัยข้อมูลผิดพลาด ปรับเป็นกลอนธรรมดาแล้ว




 

เห็นลูกหว้าสีดำกำลังเหมาะ
เคยทะเลาะกับมดแดงมันหวงถิ่น
ปีนขึ้นไปบนต้นหล่นร่วงดิน
อร่อยลิ้นหายอยากจนปากดำ

รีบ-รีบกินให้อิ่มแล้วค่อยเก็บ
แล้วค่อยเหน็บใส่พกไม่ตกต่ำ
แบ่งให้กับเจ้าของที่จ้องจำ
เกือบจะค่ำค่อยลงมาปลงแบ

คนละครึ่งยังดีที่เหลือหน่อย
มดแดงต่อยปัดเข่นจนเป็นแผล
เอาขี้เถ้าถูทาไม่น่าแล
ให้พ่อแม่ได้กินท่านยินดี

แหม ลูกหว้าพวงนี้ที่เคยเห็น
เหมือนดั่งเป็นต้นนั้นที่ฉันหนี
ทั้งมดแดง,เจ้าของ,ที่จ้องชี้
อยากจะลี้หลบไปไม่แบ่งเลย

“ไพร พนาวัลย์”
เป็นหนึ่งในผลไม้ที่ชอบที่สุด