อุษาเรื่อเจือจางด้วยพร่างหมอก
พลิ้วระลอกลมพายอดหญ้าไหว
โมกทักทายหอมกรุ่นละมุนละไม
สงสารใจคิดถึงรำพึงครวญ
โอ้สุดท้ายปลายทางฤๅว่างเปล่า
เมื่อสิ้นเงาบางใครอกไห้หวน
แต่เช้าสายบ่ายค่ำพร่ำรัญจวน
รักเรรวนรวนร้างไร้ทางคืน
ไม่รู้ใจ
พลิ้วระลอกลมพายอดหญ้าไหว
โมกทักทายหอมกรุ่นละมุนละไม
สงสารใจคิดถึงรำพึงครวญ
โอ้สุดท้ายปลายทางฤๅว่างเปล่า
เมื่อสิ้นเงาบางใครอกไห้หวน
แต่เช้าสายบ่ายค่ำพร่ำรัญจวน
รักเรรวนรวนร้างไร้ทางคืน
ไม่รู้ใจ