...ได้แต่ส่งคำทักทาย...ธรรมดา...
เพราะไม่กล้าบอกบางอย่างที่สำคัญกว่า...คำนั้น
ได้แต่พูดคุยห่าง-ห่าง...ไม่กล้าตั้งความหวัง...ตามต้องการ
ได้ทักทายเหมือนมองผ่าน...ทั้ง-ทั้งที่นั่งตั้งใจอ่าน...ทุกคำของเธอ
...เพราะบางอย่าง...ยังไหวเอน...
และในหัวใจยังอยากจะเย็น...ไม่อยากเสนอ
ปล่อยเวลาให้ผ่านช้า-ช้า...ให้ทุกสิ่งตอกย้ำคุณค่า...ยามพบเจอ
ให้หนึ่งคำทักทายมั่นคงเสมอ...ก่อนจะยืนยันคำนั้นให้เธอ...มั่นใจ...