ตะวันคล้อย ลอยเลื่อน ไม่เลือนหาย
ทิวาวาย กลายกลับ สลับเผย
ยังหมุนเวียน เพียรมา หาอย่างเคย
สองเราเอย เอ่ยเอื้อน ไม่เคลื่อนครา
รัติติกาล ผ่านพ้น ปนความฝัน
ยังมีจันทร์ เจิดแจ่ม แซมเวหา
ไยจ่อมจม เจียรเจ้า เหงาอุรา
วาสนา พาให้ ได้สมปอง
อย่าเศร้าสร้อย หงอยจิต คิดเป็นอื่น
ยามดึกดื่น กลืนกล้ำ อย่าช้ำหมอง
สุริยา ยังหวน ชวนชื่นมอง
แสงใจของ สองเรา เฝ้าแอบอิง
พันทอง
๑๔/๐๕/๕๖