การรอคอย เนิ่นนาน มานปวดร้าว
ยินเพียงข่าว คราวใด ใจเจ็บจี๋
กว่าจะพบ ยากเหลือ เถือฤดี
จากวันนี้ เลื่อนวันนั้น แสนหวั่นทรวง
ห้วงฤทัย ไหวเอน เช่นเคยหนอ
น้ำตาคลอ ทุกครั้ง ยังเหน็บหน่วง
รู้ทั้งรู้ อยู่อย่าง หมางแดดวง
กาลเลยล่วง ห่วงหา ระอานัก
เธอไม่รู้ หัวใจ ในวันนี้
เหนื่อยเหลือที ที่ปล่อย คอยเสียหนัก
อยากยั้งหยุด สุดเอื้อม เอือมเพราะรัก
อยากหยุดพัก แสนห่วง ดวงกมล
พันทอง
หากรักมาก ยากเบา เร่าร้อนจิต
หากครุ่นคิด ยากให้ ใจหลุดพ้น
เมื่อต้องพราก จากไป ไกลกมล
ให้สับสน จนอ่อน คลอนฤทัย
สุดโหยหา พาให้ ใจไหวหวั่น
พร่ำรำพัน วันคืน สะอื้นไห้
อยากลืมเลือน การรอ ขอคลายใจ
แต่ทรวงใน คัดค้าน ต่อการลืม
หากครุ่นคิด ยากให้ ใจหลุดพ้น
เมื่อต้องพราก จากไป ไกลกมล
ให้สับสน จนอ่อน คลอนฤทัย
สุดโหยหา พาให้ ใจไหวหวั่น
พร่ำรำพัน วันคืน สะอื้นไห้
อยากลืมเลือน การรอ ขอคลายใจ
แต่ทรวงใน คัดค้าน ต่อการลืม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
