เหนื่อยเหลือเกิน เดินทาง ย่างสู่ฝัน
สู้บากบั่น ขันแข็ง อย่างแรงกล้า
พร่ำพากเพียร เขียนฝัน ทุกวันมา
จนอ่อนล้า ซึ่งแรง แข่งกับมัน
มากปัญหา พากลุ้ม มารุมเร้า
ให้ใจเหงา เศร้าจิต เกินคิดฝัน
กำลังใจ ให้หด หมดทุกวัน
แรงใจนั้น หายไป แทบไม่มี
สู้บากบั่น ขันแข็ง อย่างแรงกล้า
พร่ำพากเพียร เขียนฝัน ทุกวันมา
จนอ่อนล้า ซึ่งแรง แข่งกับมัน
มากปัญหา พากลุ้ม มารุมเร้า
ให้ใจเหงา เศร้าจิต เกินคิดฝัน
กำลังใจ ให้หด หมดทุกวัน
แรงใจนั้น หายไป แทบไม่มี
แอบเห็นคนเขียนฝัน..นั่งหวั่นไหว
เขียนอย่างไรให้เศร้าเล่าคุณพี่
ปลายพู่กันของเราก็เข้าที
เขียนดี-ดี สุขใจ..ไม่เหนื่อยแรง
อ้ะ..แซมให้เต็มถังกำลังสอง
ช่วยประคองฝันให้ได้ส่องแสง
ใจที่หดเหลือกระจิ๊ดผิดสำแดง
จงวิ่งแซงความล้า..อย่าทดท้อ
แม้พากเพียรเขียนฝัน..ทุกวันสร้าง
สะสมทางสู่เส้นชัยได้เกิดก่อ
เจอขวากหนามเกะกะ..สะดุดตอ
ลุกขึ้นมาเดินต่อ..ขอเป็นแรงใจ
แซมค่ะ
สู้ๆๆ นะคะ...