กลับมาอยู่บ้านนี้ตรงที่เก่า
ที่สองเรารักใคร่ได้พบปะ
บ้านแห่งรักหลังนี้มีพันธะ
ผูกวาระรักเราเข้าด้วยกัน
เราเก็บรักมั่นไว้ในทุกหน
เราเปรอปรนรักเสมอเธอกับฉัน
เราร่วมหอมหวานชื่นคืนและวัน
เราเสกสรรค์ดินฟ้ามาครอบครอง
เรารักกันซื่อตรงมั่นคงนัก
เรามีรักคู่เคียงเพียงเราสอง
เรายึดถือรักไว้ร่วมใฝ่ปอง
เราสนองรักเราเข้าด้วยรัก
ลืมเธอไม่ได้แน่แม้สักครั้ง
ห่างเธอหลั่งน้ำตาพาคิดหนัก
กลับมาหาเธอที่ซึ่งคิดถึงนัก
เพื่อปักหลักรักมั่นฉันและเธอ
ณ จุดนี้ที่เก่าเราเคยพบ
ไยมาหลบหลีกลี้แกล้งหนีห่าง
ดั่งดาวเคลื่อนเดือนดับฟ้าอับปาง
ให้อ้างว้างเปลี่ยวใจพี่ไม่แล
เหตุไฉนใจหนอขอลาพัก
นิยายรัก หายหก ตกกระแส
โปรโมชั่นหมดช่วงอ่อนดวงแด
ถูกลอยแพตัดไมตรี..พี่จากจร
มาวันนี้ใจชื่นพี่คืนถิ่น
ถักถ้อยรินแสนหวานฝากกานท์ป้อน
แม้นรักแท้ดั่งวาจาอย่าตัดรอน
เกรงออดอ้อนแล้วจาง..กลับร้างเลือน
ถ้าใจพี่โลเลยังเหหัก
เหมือนไม้หลักปักโคลนโยกโยนเปื้อน
จะผลักไส ไปไกลตา..อย่ามาเยือน
คนแชเชือน เชื่อได้ไหม..หวั่นใจจัง
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
