ณ..หนทางแสนไกล โอ้ใจหวิว
ดั่งเธอปลิวตามลมและเลือนหาย
แม้ตอนนี้..ฉันได้ทำทุกสิ่งเพื่อ..ลืมเกือบชีพวาย
แสนไกลกาย..ภายใน..ใจเลื่อนลอย
หากเพราะรัก..ที่มีจะสูญสิ้น
ใจชีวินคิดร้ายไม่เคยหมาย
จบแค่นี้...หากเคยแท้ด้วยใจกาย
วันสุดท้ายจะได้เปิด..หนทางสว่างแก่ใจตน
อยากจะขอเอื้อนเอ่ย...เป็นบทกลอน
ให้ใจสอนได้จำใจยอม..ก่อนผิดหวัง
รักที่แท้คืนเราสองข้องเกี่ยวกัน
และได้ฝันว่ารักกันสุดหัวใจ
บางเวลาอาจเรียงร้อยถ่อยคำหวาน
สุดจะทานหากพูดหวาน...ตอนเธอฝัน
โอ้ใจเอ่ยเพราะรักนี้..ฉันโดนกุมภรร
ได้แค่ฝันว่าเธอนั้น...อยู่ใกล้ใจฉันเอย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 08:18:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: จากรักแท้..ถึงเธอผู้แสนไกล (อ่าน 3479 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: