ห่วงโหยหาไม่เห็นยิ่งเป็นห่วง
เผลอปล่อยทรวงหวั่นไหววันใจเผลอ
ละเมอถึงหนึ่งดาวร้าวละเมอ
มาให้เจอสักครั้งตั้งใจมา
ไหนหนอดาวของพี่อยู่ที่ไหน
หาพบไม่เพียรจ้องเฝ้ามองหา
ตาจะเจ็บช้ำบ้างก็ช่างตา
ดาวจงส่องแสงมาเถิดหนาดาว
เหนือ นภาคืนหนาวมีดาวเหนือ
หนาวลมเจือใจเจ็บยิ่งเหน็บหนาว
พราวน้ำค้างพร่างคล้ายนัยน์พร่าพราว
ฤดีร้าว เมื่อดาวเร้น ไม่เห็นฤดี