คิดถึงน้องจุงเบยคนเคยคบ(เกาหลี)
มิได้พบหลายวันใจมันว่อน
น้ำตาใจร้องเรียกจนเปียกปอน
หยิบเอาหมอนมารองประคองใจ
โอ้ใจเอ๋ยเคยเจอะไยเงอะงะ
ไม่ลดละร้างลาจนบ้าใบ้
ทั้งปวดหัวตัวร้อนยามจรไกล
ดวงฤทัยยับเยินเกินเยียวยา
เฝ้านับคืนนับวันอย่างหวั่นไหว
โอ้ดวงใจจงรออย่าท้อหนา
ใจพี่ก็เจียนขาดแล้วกานดา
อยากเห็นหน้าคนดีที่รอคอย
คิดถึงใจจะขาดอนาถนัก
คิดถึงรักของเรายามเหงาหงอย
คิดถึงยามห่างไกลพาใจลอย
คิดถึงแม่เนื้อกลอยที่คอยนาน
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
