แม้คิดถึง เพียงใด ใจแทบขาด
แต่มิอาจ วาดขึง จึงสุดฝืน
รอคอยมา มากล้น ทนกล้ำกลืน
จนสะอื้น น้ำตาตก อกจาบัลย์
ท่วงทำนอง บางครั้ง ยังเก้อเขิน
กลัวถูกเมิน ไม่มอง ปองกล่าวขวัญ
ด้วยไม่หวาน ตาลอ้อย กร่อยเร็วพลัน
เมื่อถึงวัน หั่นหาย สลายไป
เด่นสิงขร ตระหง่าน ผ่านร้อนหนาว
อาจถึงคราว ดับฝัน วันฟ้าใส
เช่นตัวฉัน วันนี้ มิมีใคร
จึงทำใจ ให้สนุก ไม่ทุกข์ร้อน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
