สรวลสราญหากท่านจ้าง ทำอะไร
ขอแค่งานได้ไหม ช่วยด้วย
เชิญดุด่าอย่างไร เงียบนิ่ง
หากปล่อยทิ้งแน่ม้วย กิ่วไส้ตกงานฯ
รอคอยคำเอ่ยเอื้อน พันทอง
ใจส่ำรัวดั่งฆ้อง รุ่มเร้า
เมตตาหน่อยตระกอง ก่อนแย่
แลกแค่มื้ออิ่มข้าว เซ่นไหว้ถวายหัวฯ
รอคำตอบแต่โน้น นานนม
อกเหี่ยวน้ำลายขม หม่นไหม้
กระซิบสั่งฝากลม วานกล่อม
จมจ่อมจินต์พร่ำไห้ ไม่แคล้วเธอเซย์โนฯ
สนอง เสาทอง
9 พฤษภาคม 56
***เอาแบบสนุกๆ ไม่เน้นเนื้อหาสาระใดๆ ทั้งสิ้น ไล่ตามกระทู้ไป ไม่ตั้งใจเสียดสี ล้อเลียน ลอกเลียน (ก๊อปปี้) แบบ “ของเทียมทำเหมือน” กลอนมันพาไป
***คำเตือน
หากใครก๊อปปี้ไปต้องก๊อปให้หมดทั้งบท หากมีอักษร สระ และวรรณยุกต์ใดหล่นหาย ถือว่าไม่ใช่มืออาชีพ แนะนำให้หาอาชีพอื่นใหม่ทำ
จ้างบีบนวดแต่เช้า ยันเย็น
เธออย่าได้ลำเค็ญ รีบเข้า
ฉันปวดเมื่อยจำเป็น นะนั่น
มือหนักนักวอนเจ้า ค่อยเน้นเบาเบา
หนึ่งเมาคือค่าจ้าง ตอบแทน
หรือไม่เอาควงแขน ก็ได้
หากไร้ซึ่งหนึ่งแฟน ยังว่าง
จิตป่วนปั่นฝันไว้ แค่ใกล้ชิดกัน
แต่กับแกล้มบ่ได้ นะคุณ
ผัดเผ็ดลูกกระสุน หกร้อย
กระเพาะกบทารุณ ผัดฉ่า
กินอิ่มแล้วหัวห้อย ปักจิ้มลงคลอง
พันทอง
(อ้างถึง)
ขยมบองเปราะฮ์กะจิ้ล เนียงลออ
ชั้นแต่เหยียบไม่ฝ่อ ไก่ขี้
นั่งตรองนิ่งคิดท้อ ระทึกหวั่น
ผิเปลี่ยนช่องแนะชี้ บ่งฉะนี้เงื่อนไขฯ
เปลี่ยนนวดเฟ้นหนักแท้ ลงแรง
ขอแต่งกานท์ขันแข็ง กำนัลเจ้า
บ่เอาหนึ่งเมาแฮ้งก์ พระท่าน ห้ามแฮ
ทั้งบ่คิดแม้กระเซ้า แหย่คล้องแขนควงฯ
คิดแต่อยากชิดใกล้ พันทอง
เสพดื่มหวานกานท์กรอง แม่พร้อง
คงสุขชื่นรื่นสอง คล้องคู่ กันนา
มิเหว่ว้ารื่นแท้ กลั่นถ้อยกวีบำเรอฯ
สนอง เสาทอง
11 พ.ค. 56
หมายเหตุ ;
อธิบายศัพท์ (ภาษาเขมร) เขียนตามสำเนียงพูดแบบลำลอง ไม่อิงหลักสัทศาสตร์ และนิรุกติศาสตร์ หรือหลักไวยากรณ์ใดๆ
ขยม = ข้าพเจ้า, ฉัน, ผม
บองเปราะฮ์ = พี่ชาย
กะจิล, กะจิ้ล (ใส่โทโทษ) = คนขี้เกียจ
เนียงลออ = น้องสาวคนสวย