เพราะว่าเธอใจน้อยจึงถอยห่าง
มาจืดจางร้างหายใจหดหู่
หรือพบอื่นชื่นจิตเฝ้าชิดชู
จึงจู่จู่หนีไปไม่คืนมา
เมื่อแรกเริ่มเดิมทีน้องนี้หวั่น
ด้วยไกลกันเกินอ้อนเว้าวอนหา
แม้หลวมตัวหลงไหลในพี่ยา
เกรงน้ำตาเช็ดเข่าให้เศร้านัก
โอ้ว่าใครหลบหนี..วันนี้เหงา
ช่อรักเราเหี่ยวโหยร่วงโรยหัก
เพียรรดน้ำพรวนดินถวิลรัก
หวั่นเกรงนักกิ่งใบ จะไม่ฟื้น
สัมพันธ์สิ้นจบฝัน..ให้หวั่นไหว
คนของใจหมองหม่นจนขมขื่น
จงรีบกลับ มาหากัน..ก่อนวันมะรืน
จะขอยื่นคำขาด นี่.. “ ป ร ะ ก า ศ น ะ ”
แซมค่ะ
ติดประกาศ วาดเสือ เมื่อตอนสาย
ทำใจหาย หดหู่ รู้ไหมล่ะ
พี่ทำผิด คิดไร กับใครจ๊ะ
ทำด่วนผละ ผลุดหนี จากพี่ไกล
เหตุใจน้อย คอยกัน เมื่อวันก่อน
ไยมิจร เจียดเวลา มาหาได้
อ้างติดเขา เอ๊ยงาน บานตะไท
นัดพี่ไว้ แบบนั้น มันกี่ที
งานคือเงิน เงินคืองาน บันดาลเหตุ
ขอแค่เศษ เวลาเธอ มาเจอพี่
นี่คงคิด จิตไกล อยากไปดี
จึงคิดหนี หน่ายแหนง ทำแกล้งกัน