เช้าตีห้า ฟ้าสาง ถ่างตาจ้อง
แอบยิ้มย่อง มองทาง วางกลอนนั่น
กาแฟแก่ ถ้วยเก่า เช้าทุกวัน
หวังสุขสันต์ ฝันไกล ใจล่องลอย
คนรู้ใจ หายไป ไม่เห็นหน้า
ให้นำพา หงุดหงิด จิตเงื่องหงอย
ตะขิด-ตะขวง ทรวงลึก นึกแต่คอย
แท้มัวฝอย กับคนใหม่ แหม! ใจดำ
"ดิน"
แอบยิ้มย่อง มองทาง วางกลอนนั่น
กาแฟแก่ ถ้วยเก่า เช้าทุกวัน
หวังสุขสันต์ ฝันไกล ใจล่องลอย
คนรู้ใจ หายไป ไม่เห็นหน้า
ให้นำพา หงุดหงิด จิตเงื่องหงอย
ตะขิด-ตะขวง ทรวงลึก นึกแต่คอย
แท้มัวฝอย กับคนใหม่ แหม! ใจดำ
"ดิน"
ใครเล่าหวง ห่วงเจ้า ได้เท่าพี่
ทุกราตรี มีแต่ แม่งามขำ-
เฝ้าตราตรึง ซึ้งทรวง ทุกห้วงจำ
แม้ยามฝัน ใฝ่พร่ำ ทุกค่ำคืน
เพราะใจภักดิ์ รักชอบ ที่มอบให้
หมดทั้งใจ ใหญ่กว่า ฝากฟ้าผืน
แกร่งกว่าผา หินทั่ง ที่ยั่งยืน
แม้นหญิงอื่น หมื่นโฉม มิโน้มเอียง
ทุกราตรี มีแต่ แม่งามขำ-
เฝ้าตราตรึง ซึ้งทรวง ทุกห้วงจำ
แม้ยามฝัน ใฝ่พร่ำ ทุกค่ำคืน
เพราะใจภักดิ์ รักชอบ ที่มอบให้
หมดทั้งใจ ใหญ่กว่า ฝากฟ้าผืน
แกร่งกว่าผา หินทั่ง ที่ยั่งยืน
แม้นหญิงอื่น หมื่นโฉม มิโน้มเอียง