คุยด้วย...
ดุลย์ ละมุน... ชายหนุ่มลุ่มเจ้าพระยา ผิวสีชา ในตาสีเหล็ก ชอบเด็กสาวๆเป็นชีวิตจิตใจ
ระยะการกินไกล 500 เมตร(ไกลกว่านี้มองไม่เห็นสายตาสั้น) ชีวิตเรียบง่าย อาชีพรับราชการ
เมียสองลูกสาม ยามว่างปลูกผักเลี้ยงชีวี เป็นหนี้สหกรณ์ ผ่อนยันเกษียณ เขียนกลอนเพื่อคลายความเศร้า
เมาบ้างเป็นครั้งคราว หนาวใจเป็นบางหน ถนนบางสายผ่านไม่ได้(เป็นหนี้) มีสุภาษิตประจำใจเป็นภาษาจีนว่า
" หง๋วย เซี๊ยะ เงี๊ยะ ซ้วย กึง ซั่ว " แปลเป็นไทยได้ว่า " มีเมีย ไม่มีน้องเมีย ตายเสียดีกว่า "
555ขอให้รอยยิ้มจงอยู่คู่กับทุกท่านชาวบ้านกลอน
ดุลย์ ละมุน... ชายหนุ่มลุ่มเจ้าพระยา ผิวสีชา ในตาสีเหล็ก ชอบเด็กสาวๆเป็นชีวิตจิตใจ
ระยะการกินไกล 500 เมตร(ไกลกว่านี้มองไม่เห็นสายตาสั้น) ชีวิตเรียบง่าย อาชีพรับราชการ
เมียสองลูกสาม ยามว่างปลูกผักเลี้ยงชีวี เป็นหนี้สหกรณ์ ผ่อนยันเกษียณ เขียนกลอนเพื่อคลายความเศร้า
เมาบ้างเป็นครั้งคราว หนาวใจเป็นบางหน ถนนบางสายผ่านไม่ได้(เป็นหนี้) มีสุภาษิตประจำใจเป็นภาษาจีนว่า
" หง๋วย เซี๊ยะ เงี๊ยะ ซ้วย กึง ซั่ว " แปลเป็นไทยได้ว่า " มีเมีย ไม่มีน้องเมีย ตายเสียดีกว่า "
555ขอให้รอยยิ้มจงอยู่คู่กับทุกท่านชาวบ้านกลอน
สุดยอดจ้า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
