เคยไปฝึกเสือพรานทหารป่า
ค่ายสฤษดิ์เสนาเวลาย่อม
วิ่งขึ้นเขาลงเขาเราก็ยอม
จนผ่ายผอมพร้อมรบได้พบนาง
ที่สามแยกวังทองเฝ้ามองเหม่อ
กับเพื่อนเกลอสามนายร้านไก่ย่าง
ทั้งข้าวเหนียวส้มตำตรงริมทาง
ต้องครวญครางน้ำตาเล็ดเผ็ดเหลือดี
แกล้งเราได้หัวเราะใจเสาะแท้
พริกเพียงแค่กำมือนะคุณพี่
เราพูดคุยถูกใจตอบไมตรี
จึงได้มีความหลังที่ฝังใจ
ทุกวันเสาร์ลานายไปไหว้พระ
สักการะขอพรหลวงพ่อใหญ่
กับสาวงามวังทองปกป้องภัย
พากันไปเที่ยวบ้านของกานดา
ทั้งพ่อแม่พี่น้องต่างรองรับ
ทำแกล้มกับ,ไก่ย่างอย่างสมหน้า
แสนอาลัยอาวรณ์จรจากลา
เห็นน้ำตาคลอเบ้าเจ้าคนงาม
ต้องลาเจ้าดวงแก้วขึ้นแนวรบ
คงได้พบจดหมายในสนาม
จากแนวหลังฝังใจจากนงราม
ได้ต่อตามพลังใจยามไกลกัน
รับจดหมายจากน้องเพียงสองฉบับ
ก็หายลับเลือนลาดั่งฟ้ากั้น
รอจดหมายคนดีทุกวี่วัน
ความสัมพันธ์หายลับไปกับลม
หลงรักสาวสองแควชะแง้หา
ไม่เมตตาพี่แล้วส่อแววล่ม
กลับมาพักตามหาแม่ตากลม
แสนระทมทราบข่าวสาวแต่งงาน
“ไพร พนาวัลย์"
๗/๕/๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
