สาวสองแคว แพ้พ่าย จนผ่ายผอม
สุดระทม ตรมตรอม ยอมก้มหน้า
จ้องดูแหวน แทนใจ ชายให้มา
ปาดน้ำตา คราช้ำ จำฝืนทน
บอกรักนุช สุดทรวง ห่วงจริงเอ่ย
ไฉนเลย ลาลับ ให้สับสน
มองน้ำน่าน นิ่งเงียบ เรียบฝั่งชล
เคยว่ายวน สองฟาก ฝากรอยใจ
แหวนวงน้อย ถอดทิ้ง ดิ่งลงน้ำ
ฝังความช้ำ จมโคลน แล้วโยนใส่
เห็นแหวนดิ่ง ดำลึก สำนึกใน
คว้าแหวนมา กำไว้ ใจละลาย
ตัดสินใจ เก็บรักษา ค่าควรยิ่ง
เป็นทองจริง หรือปลอม ย้อมแมวขาย
เถอะพรุ่งนี้ รู้กัน อย่าหวั่นอาย
หากแหวนขาย ไม่ออก บอกว่าปลอม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
