ร่างอ้วนใหญ่ใจน้อยลอยแช่น้ำ
กลัวว่ายดำจมมุดมิผุดโผล่
ถอดเสื้อเปิดสะดือแกว่งมือโชว์
อวดพุงโรก้นปอดทอดน่องเดิน
หากฉันเป็นเช่นเต่าให้เจ้านั่ง
ว่ายข้ามฝั่งลัดเลาะเกาะโขดเขิน
ปะทะคลื่นตื่นตาพาเพลิดเพลิน
เทียบท่าเนินตะลึงแลแพเมืองกาญจน์
ยังยากจนข้นแค้นแสนสาหัส
อาศัยวัดกินกลืนยื่นอาหาร
ไร้วิชาอนาคตอดซมซาน
แค่ยิ้มหวานนอนฝันเท่านั้นเอง
รพีกาญจน์