ฯลฯ
พี่ไม่มีคำหวานมาหว่านล้อม
มีเพียงอ้อมกอดเกยที่เคยอ้อน
บวกความรักห่วงหาเอื้ออาทร
กางสองกรต้อนรับประทับรอย
“ไพร พนาวัลย์”
ไร้คำหวาน ขานทัก รักหรือไม่
เหตุไฉน ไกลนัก ชักเหงาหงอย
บอกจะมา พาเที่ยว เกี่ยวเรียวก้อย
ยืนตาปรอย คอยเก้อ เธอคงเลือน
อ้อมอกกรุ่น อุ่นปัน ผันเสมอ
สองกรเธอ เผลอให้ หญิงใช้เกลื่อน
รักกลายขม ตรมนัก ชักแชเชือน
น้องไร้เพื่อน เดือนดับ ลับอัมพร
/////////
มิต้องมี คำหวาน มาขานทัก
หากใจภักดิ์ มั่นคง ตรงไม่ถอน
แม้อยู่ห่าง ต่างถิ่น แผ่นดินดอน
มิร้างจร คอยจำ คำสัญญา
เสริมสายใจ ใฝ่ฝัน ฝากจันทร์อ้อน
เฝ้าอาทร ห่วงใย ในเชษฐา
คอยผูกจิต ติดตรึง ซึ้งอุรา
คนนี้หนา ถูกใจ ใช่เลยเธอ
เหตุไฉน ไกลนัก ชักเหงาหงอย
บอกจะมา พาเที่ยว เกี่ยวเรียวก้อย
ยืนตาปรอย คอยเก้อ เธอคงเลือน
อ้อมอกกรุ่น อุ่นปัน ผันเสมอ
สองกรเธอ เผลอให้ หญิงใช้เกลื่อน
รักกลายขม ตรมนัก ชักแชเชือน
น้องไร้เพื่อน เดือนดับ ลับอัมพร
/////////
มิต้องมี คำหวาน มาขานทัก
หากใจภักดิ์ มั่นคง ตรงไม่ถอน
แม้อยู่ห่าง ต่างถิ่น แผ่นดินดอน
มิร้างจร คอยจำ คำสัญญา
เสริมสายใจ ใฝ่ฝัน ฝากจันทร์อ้อน
เฝ้าอาทร ห่วงใย ในเชษฐา
คอยผูกจิต ติดตรึง ซึ้งอุรา
คนนี้หนา ถูกใจ ใช่เลยเธอ
"ดิน"