๐อดตาหลับสลับเฝ้ากี่เช้าค่ำ
เฝ้าหยอดน้ำนวดเฟ้นหวีเส้นผม
อยู่ดูแลรักษาหายาพรม
ตากลับก้มหน้าอย่างว้างใจพิง
๐แม้นเราไม่ใช่ญาติเกี่ยวบาทเกล้า
แต่ก็เฝ้าเคียงข้างสรรพางค์ผิง
ด้วยสงสารคนไข้จากใจจริง
อย่าได้ทิ้งกันอยู่แต่ผู้เดียว
๐ฉันก็สู้ไม่ถอยอย่าด้อยหวัง
หากเรายังเชื่อหมออย่าห่อเหี่ยว
สองหัตถ์แห่งสัมพันธ์อันกลั่นเกลียว
ตาอย่าเที่ยวทิ้งขว้างร้างรักกัน
๐โปรดกลับมาอย่าไปให้ใจหาย
ตาชีพวายฉันเช่นกระเซ็นขวัญ
จะอยากช่วยชุบใครที่ไหนกัน
ก็ตานั้นยังบ่เชื่อที่เกื้อกูล
เฝ้าหยอดน้ำนวดเฟ้นหวีเส้นผม
อยู่ดูแลรักษาหายาพรม
ตากลับก้มหน้าอย่างว้างใจพิง
๐แม้นเราไม่ใช่ญาติเกี่ยวบาทเกล้า
แต่ก็เฝ้าเคียงข้างสรรพางค์ผิง
ด้วยสงสารคนไข้จากใจจริง
อย่าได้ทิ้งกันอยู่แต่ผู้เดียว
๐ฉันก็สู้ไม่ถอยอย่าด้อยหวัง
หากเรายังเชื่อหมออย่าห่อเหี่ยว
สองหัตถ์แห่งสัมพันธ์อันกลั่นเกลียว
ตาอย่าเที่ยวทิ้งขว้างร้างรักกัน
๐โปรดกลับมาอย่าไปให้ใจหาย
ตาชีพวายฉันเช่นกระเซ็นขวัญ
จะอยากช่วยชุบใครที่ไหนกัน
ก็ตานั้นยังบ่เชื่อที่เกื้อกูล