ฟ้าคืนนี้ ไร้ดาว สกาวแจ่ม
ความมืดแซม แย้มเยือน เกลื่อนเวหน
มองทางไหน มืดมิด ในจิตตน
เคว้งคว้างจน หม่นไหม้ ให้จาบัลย์
ลมสงบ เงียบงัน ไม่ผันย้าย
น้ำค้างหน่าย ยอดหญ้า พาเหหัน
แมลงปอ ล้อลม ก็ตรมพลัน
ฤทัยหวั่น วันเลือน กลับเชือนแช
เห็นภูเขา หัวโล้น โดนโค่นไม้
สกุณา ลาไพร ดวงใจแย่
เขาเคยเขียว เดี๋ยวนี้ มีผันแปร
มองชะแง้ แลเหลียว แสนเปลี่ยวทรวง
ย้อนมองตน ค้นหา อุราร้าว
จากหน้าหนาว คิมหันต์ เหมันต์ถ่วง
จวนวสันต์ อีกหน หม่นแดดวง
กาลเลยล่วง พ่วงท้าย หน่ายชีวี
ยังเดียวดาย แดนใด ไร้ทางออก
กายจิตยอก ย้อนเยือน อยากเบือนหนี
เจ็บจริงเจ้า เช้าค่ำ เฝ้าย่ำยี
เจ็บทุกที ฤดีเหน็บ ให้เจ็บใจ
พันทอง
๖/๐๕/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
