๐ความหวังฉันเลือนลางช่างจางหมอง
เหมือนเรือล่องธาราทิศาเขว
ซ้ำพายุโถมอัดเข้าซัดเซ
จะพังเพซึ่งหวังเหมือนดังเดิม
๐เหน็ดเหนื่อยทนแก้ไขให้ฟื้นชีพ
ไยจึงรีบร้องเพ้อละเมอเสริม
ทั้งยังหอบหายใจเหมือนไฟเติม
หรือจะเริ่มลาแล้วแคล้วคลาดกัน
๐ท่านพญายมบาลฉันวานเถิด
ผู้ประเสริฐเมตตาอย่าหุนหัน
ขอเพียงหนึ่งซึ่งชนม์คนจนนั้น
อย่าเพิ่งพลันพรากไปโดยไวเลย
๐ขอชีวาเว้นไว้ให้สักหนึ่ง
เผื่อเขาพึงบำเพ็ญเน้นบุญเผย
ขอค่ำคืนคอยสอนเป็นพรเปรย
เขาได้เอ่ยคาถาพุทธาเทอญ
เหมือนเรือล่องธาราทิศาเขว
ซ้ำพายุโถมอัดเข้าซัดเซ
จะพังเพซึ่งหวังเหมือนดังเดิม
๐เหน็ดเหนื่อยทนแก้ไขให้ฟื้นชีพ
ไยจึงรีบร้องเพ้อละเมอเสริม
ทั้งยังหอบหายใจเหมือนไฟเติม
หรือจะเริ่มลาแล้วแคล้วคลาดกัน
๐ท่านพญายมบาลฉันวานเถิด
ผู้ประเสริฐเมตตาอย่าหุนหัน
ขอเพียงหนึ่งซึ่งชนม์คนจนนั้น
อย่าเพิ่งพลันพรากไปโดยไวเลย
๐ขอชีวาเว้นไว้ให้สักหนึ่ง
เผื่อเขาพึงบำเพ็ญเน้นบุญเผย
ขอค่ำคืนคอยสอนเป็นพรเปรย
เขาได้เอ่ยคาถาพุทธาเทอญ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
