รุ่งอรุณ คุ้นเคียง กับเตียงนุ่ม
สองมือกุม ขมับ ขยับตื่น
เมาสุรา ตาลาย หงายทั้งยืน
ยากข่มฝืน ขืนแข็ง แรงโรยริน
หวนนึกถึง แม่ชแร ผู้แก่เฒ่า
ตังค์หมดเป๋า ข้าวปลา ก็มาสิ้น
เลี้ยงสหาย หลายอย่าง ต่างมากิน
ได้ปลื้มจินต์ เพียงครู่ เขากรูจร
หันเข้าครัว ทั่วของ กองเกลื่อนกลาด
โกยเก็บกวาด อนาถนัก อยากพักผ่อน
คะนึงนึก ตรึกแด "แม่ไพร"ดอน
ขอกลับอ้อน นอนตัก รักไหมเอย
สองมือกุม ขมับ ขยับตื่น
เมาสุรา ตาลาย หงายทั้งยืน
ยากข่มฝืน ขืนแข็ง แรงโรยริน
หวนนึกถึง แม่ชแร ผู้แก่เฒ่า
ตังค์หมดเป๋า ข้าวปลา ก็มาสิ้น
เลี้ยงสหาย หลายอย่าง ต่างมากิน
ได้ปลื้มจินต์ เพียงครู่ เขากรูจร
หันเข้าครัว ทั่วของ กองเกลื่อนกลาด
โกยเก็บกวาด อนาถนัก อยากพักผ่อน
คะนึงนึก ตรึกแด "แม่ไพร"ดอน
ขอกลับอ้อน นอนตัก รักไหมเอย
"ดิน"