[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปลายปากกา]

เรื่องราว ของ ลูกรัก

     

  มีนิทาน เรื่องหนึ่ง ซึ้งใจนัก
เรื่องลูกรัก งามตลอด ยอดนักฝัน
ในคราวนี้  ขอเรียน  เขียนรำพัน
เป็นกลอนสั้น ภาษา น่าสนใจ
       
กาลครั้งหนึ่ง แสนนาน ในม่านเมือง
ที่รุ่งเรือง คงมั่น ทันสมัย
มีหญิงหนึ่ง เลี้ยงลูก ผูกพันไป
ลูกเติบใหญ่ ถูกเลี้ยง เพียงลำพัง

ลูกต้องการ สิ่งใด ใคร่จัดหา
ไม่เคยว่า ลูกแม่  แม้สักครั้ง
มีเท่าไร ให้คนงาม ตามกำลัง
เป็นความหวัง จริงแท้ แม่พุ่มพวง

มาถึงวัน เดือนปี ที่ลูกจบ
ลูกเรียนครบ หลักชัย ในเมืองหลวง
ผู้เป็นแม่ ดีใจ ไหลล้นทรวง
แม่หายห่วง แล้วหนอ พอกันที

แม่ทำงาน ตรากตรำ แสนลำบาก
รักลูกมาก หาเงิน เดินกู้หนี้
เกรดของลูก แลกกัน วันแม่มี
ส่วนลูกนี้ ไม่คิด สะกิดใจ!!

ค่ำคืนนี้ ราตรี ที่ครื้นเครง
มีเสียงเพลง ดังลั่น  สะท้านไหว
แฮปปี้เบิร์ด ลูกฉัน สนั่นไกล
แม่หวั่นไหว คราวนี้ มีน้ำตา

อาชีพแม่ ชาวนา ค้าเหงื่อไคล
เหงื่อแม่ไหล ส่งเรียน เพียรศึกษา
ลูกนั่งรถ  แม่เดินเท้า  เฝ้าที่นา
หลังสู้ฟ้า หน้าจ้อง มองสู้ดิน

เมื่อถึงคราว เรียนจบ ครบหลักสูตร
ไม่เคยพูด ถึงแม่ แม้ปลายลิ้น
ร้าวดวงใจ แล้วหนอ ท้อดวงจินต์
ใจแทบสิ้น  แล้วแม่ แย่จังเลย

ลูกแต่งตัว ดูดี มีเชื้อชาติ
แม่ผ้าขาด ผืนเก่า เจ้าก็เฉย
ลูกแต่งแต้ม ทาตา หน้าชมเชย
แม่ไม่เคย จำเป็น เหม็นเหงื่อไคล

มาวันนี้ สุขสันต์ วันเกิดลูก
แม่พันผูก กอดเข่า เจ้ารู้ไหม
ในมุมมืด ข้างงาน คนผ่านไป
แม่ร้องไห้ สุดเศร้า เหงาฤดี

เสียงหญิงหนึ่ง ถามมา น้าเป็นใคร
มาทำไม ไปด้วยกัน กับฉันนี่ 
หญิงหนึ่งตอบ ออกไป ในวจี
คือโฉมศรี ลูกฉัน นั้นมีงาน

แต่เกรงลูก จะอาย ขายขี้หน้า
ห่วงลูกยา อายคน จนสงสาร
หากมีใคร พบน้า มาประจาน
คนจะพาล ลูกใคร ไพร่ ชาวดิน!!!

ท่านผู้อ่าน ทั้งผอง ลองช่วยคิด
ใครถูกผิด เรื่องนี้  ชี้ตัดสิน
ลูกหรือแม่ กันหนอ ขอโบยบิน
เรื่องทั้งสิ้น จะยุติ มิปวดใจ???

 .........................................................

ปลายปากกา
๔ พฤษาคม ๒๕๕๖

>>ขอขอบพระคุณ คุณอา "มานพ" ที่ได้กรุณาเรียบเรียงคำและภาษาให้ใหม่ทั้งหมดแต่ยังคงเค้าโครงเดิมไว้อย่าแจ่มชัด.."ปลายปากกา"ขอขอบพระคุณเจ้าค่ะ<<