ฉันเพิ่งรู้ วันนี้ ที่ต้องจาก
คำจากปาก คนรัก ที่หักหาญ
แทบก้าวขา ไม่ออก ตอกร้าวราน
ช่วงที่ผ่าน เจ็บนัก ไม่รักเลย
ฉันมีเธอ ทุกครั้ง นั่งในจิต
แต่ความคิด เธอกลับ ลับไม่เผย
แอบซ่อนความ เบื่อหน่าย คล้ายเฉยเมย
คิดเปรียบเปรย ระหว่าง ทางรักเรา
ไม่ว่าวัน ที่ผ่าน นานแค่ไหน
ทำอะไร สูญเปล่า หนาวและเหงา
เหมือนใบไม้ ร่วงพริ้ว ปลิวลอยเบา
รักใช่เก่า เพราะใจ คิดไปเอง
เธอไม่เคย จะแคร์ แม้แต่ต้น
รักล้นใจ แค่ฉัน มันอวดเก่ง
คิดเข้าข้าง ฝ่ายเดียว เปลี่ยววังเวง
ต้องละเลง ความช้ำ ย้ำหัวใจ
คำจากปาก คนรัก ที่หักหาญ
แทบก้าวขา ไม่ออก ตอกร้าวราน
ช่วงที่ผ่าน เจ็บนัก ไม่รักเลย
ฉันมีเธอ ทุกครั้ง นั่งในจิต
แต่ความคิด เธอกลับ ลับไม่เผย
แอบซ่อนความ เบื่อหน่าย คล้ายเฉยเมย
คิดเปรียบเปรย ระหว่าง ทางรักเรา
ไม่ว่าวัน ที่ผ่าน นานแค่ไหน
ทำอะไร สูญเปล่า หนาวและเหงา
เหมือนใบไม้ ร่วงพริ้ว ปลิวลอยเบา
รักใช่เก่า เพราะใจ คิดไปเอง
เธอไม่เคย จะแคร์ แม้แต่ต้น
รักล้นใจ แค่ฉัน มันอวดเก่ง
คิดเข้าข้าง ฝ่ายเดียว เปลี่ยววังเวง
ต้องละเลง ความช้ำ ย้ำหัวใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
