เรียงรายราวร่วมร้อย ถักกานท์
เอิบอิ่มพริ้มดวงมาน ยิ่งแท้
นวลน้องนิทรานาน ไปหน่อย
ตื่นตกใจเหลือบแล้ จึ่งรู้ว่าสาย
กายเกยกันก่อเกื้อ เราสอง
กอดกกอกกลัดหนอง แต่นี้
รักลามะล้างหมอง ดวงจิต
เกินกล่าวคำจำลี้ หลบเร้นเลือนลาง
จืดจางจึงจ่อเข้า ซุกทรวง
รินหยดรดแดดวง ชอกช้ำ
คะนึงนพนอบสรวง โปรดช่วย
ขืนปล่อยให้กลืนกล้ำ จบสิ้นชีวี
พันทอง
๔/๐๕/๕๖