คิดถึงจึงคร่ำครวญ ยามลมหวนชวนคิดถึง
อิงแอบแนบรำพึง รักตราตรึงยามแอบอิง
ผิงไฟขอไออุ่น แก้มละมุนกรุ่นไอผิง
รักฝากจากใจจริง ขอยอดหญิงชิงฝากรัก
ตักตวงรวงน้ำหวาน คล้องดวงมานมาหนุนตัก
กองไฟไยร้อนนัก ดั่งพิษรักหนักเกินกอง
ผองชนคนลุ่มหลง จึ่งงวยงงตรงทั้งผอง
บุญ,ธรรมนำไตร่ตรอง สู่ครรลองแห่งกองบุญ
หนุนเกื้อเผื่อแผ่ให้ สุขฤทัยในเกื้อหนุน
ใจงามยามการุณ คอยเจือจุนแสนอุ่นใจ
“ไพร พนาวัลย์”
ร่วมสนุกด้วยคนครับ ถึงแม้จะไม่มีในตำรับตำรา เราก็พากันคิดค้นขึ้นมาเพื่อเป็นสมบัติแห่ง “กลบท”สืบต่อไป ผิดตก เชิญตำหนิติเตียนได้ เพราะเพิ่งลองหัดแต่ง ไปรดน้ำผักก่อน เน้อ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
