บ้านกลอนไทย...พี่คอยเฝ้าเจ้ากลับคืน
- กังวาน -
กำหนดใจ ไว้ว่า ถ้าครบขวบ
จะหยุดรวบ ปากกา ม้าลูกลื่น
จากวันนั้น ถึงวันนี้ เมื่อปีซืน
ยังชื่นมื่น เช้าแลง ดึกแต่งกลอน
มัวพะวง หลงกล มนต์อักขระ
ผูกพันธะ ทางใจ สุดไถ่ถอน
กินกระสับ หลับกระส่าย ล้มกายนอน
ยังพร่ำวอน ถึงเจ้า เคยเคล้าคลอ
ซอ มอ ทอ รอ ถอ นอ บอ สอ
จอ ชอ ปอ ขอ ดอ ศอ ตอ หอ
ฮอ ลอ งอ ภอ ยอ ณอ วอ พอ
ออ คอ กอ นี่คือ...ชื่อย่อเธอ
รพีกาญจน์
รพีกาญจน์ประสานพจน์หมดจดยิ่ง
บรรเจิดจริงจับใจไว้เสมอ
ทั้งแน่นหนักพริ้วแผ่วแจ๋วนักเออ
จนชักเบลองงงันนั่นน่ะใคร
อักษรย่อมากมายจนลายเนตร
จึงเป็นเหตุให้พะวงเฝ้าสงสัย
หรือทั้งหมดเป็นคนของหัวใจ
ทำอย่างไรได้อย่างนี้สอนทีเน้อ
บรรเจิดจริงจับใจไว้เสมอ
ทั้งแน่นหนักพริ้วแผ่วแจ๋วนักเออ
จนชักเบลองงงันนั่นน่ะใคร
อักษรย่อมากมายจนลายเนตร
จึงเป็นเหตุให้พะวงเฝ้าสงสัย
หรือทั้งหมดเป็นคนของหัวใจ
ทำอย่างไรได้อย่างนี้สอนทีเน้อ